• Nie przeciągaj pożegnania w szatni, pomóż się dziecku rozebrać, pocałuj je na do widzenia i wyjdź. 
• Nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu, będzie wiedziało, że łzami może wszystko wymusić. 
• Nie obiecuj: „jeśli pójdziesz do przedszkola dostaniesz lalkę (samochód)”, kiedy będziesz odbierała je z przedszkola możesz dać mu jakiś malutki prezencik, ale nie może to być forma przekupywania. 
• Kontroluj się, co mówisz, zamiast: „Już możesz wracać do domu”, powiedz: „Teraz idziemy do domu”. To niby niewielka różnica, ale pierwsze zdanie sugeruje sytuację przymusową , drugie - nie. 
• Nie zmuszaj aby dziecko po przyjściu do domu zaraz opowiadało, co wydarzyło się w przedszkolu. To powoduje niepotrzebny stres. 
• Jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze, postaraj się, żeby przez kilka dni odprowadzał je do przedszkola ojciec. Rozstanie z tatą jest często mniej bolesne.
• Czas pobytu małych dzieci 3-4 latków w przedszkolu w miarę możliwości nie powinien być zbyt długi (najlepiej 4-5 godzin). Przedszkole jest natomiast dobrym środowiskiem kształtującym niezbędne zachowania społeczne dla 5-6 latków, nawet jeśli mama jest w domu i mogłaby zająć się dzieckiem. 
• Ubranie dziecka musi być wygodne i nie może sprawiać kłopotów. Pozostaw w szafeczce dodatkowe rzeczy do ubrania, uprzedź je, że gdy pobrudzi lub zmoczy ubranie, może przebrać się w czyste. Odbierając z przedszkola nie wypytuj, dlaczego założyło inne rzeczy. Jeśli samo ci o tym opowie, wysłuchaj cierpliwie, staraj się nie narzekać i nie dziwić. 
• Pozwól zabrać do przedszkola ulubioną zabawkę - przytulankę, poprzez kontakt z czymś bliskim przypominającym dom stwarza się dziecku poczucie bezpieczeństwa. 
• W rozmowach o przedszkolu podkreślaj jego dobre strony, ale nie odbieraj dziecku prawa do własnej oceny życia przedszkolnego. Dobrze jest pozwolić dziecku się wyżalić i podtrzymać go na duchu. Warto rozpoznać sytuacje trudne, przedyskutować postępowanie. Dziecko powinno wiedzieć, że może w takich chwilach zaufać swojej Pani tak samo jak mamie. 
• Warto nawiązać dobry kontakt i stałą współpracę z nauczycielkami danej grupy.Warto dowiadywać się o różne sprawy dotyczące pobytu dziecka w przedszkolu, jak radzi sobie podczas zabaw i zajęć, czy ma jakieś problemy i nad czym dobrze byłoby popracować w domu.

          DROGI  RODZICU

• Porozmawiaj z dzieckiem o nowej sytuacji i traktuj chodzenie do przedszkola jako naturalną rzecz (taką jak chodzenie mamy i taty do pracy).

• Staraj się być konsekwentny i nie przerywaj rytmu chodzenia do przedszkola, gdyż to przedłuża okres adaptacji. Dzięki temu dziecko zrozumie, że przedszkole to jego obowiązek, a wkrótce wielka przyjemność.

• Staraj się nie wątpić przy dziecku w sensowność swojej decyzji o wysłaniu go do przedszkola.

• Zauważaj najmniejsze sukcesy już od pierwszych dni i chwal za dzielność, a ewentualne porażki bagatelizuj.

• Nie wypytuj natarczywie o to, co się wydarzyło w przedszkolu tylko pozwól mówić dziecku o tym, co jest dla niego ważne i o czym samo chce powiedzieć.

• Bądź słowny i przychodź po dziecko o tej porze, o której się umówiłeś z dzieckiem.

• Zorganizuj poranek tak, żeby się nie spieszyć – miej czas na poranne przytulanie, porozmawiaj w drodze do przedszkola, jaki fajny dzień przed wami - mamy i taty w pracy, a dziecka w przedszkolu, czule się pożegnaj w przedszkolu.

• Dziecko najlepiej przekaż pani lub odprowadź do sali z „buziakiem - rozchodniakiem” na koniec i zaufaj, że panie zaopiekują się Twoją pociechą, zainteresują malca czymś ciekawym i zachęcą do wspólnej zabawy.

• Nie zamartwiaj się w domu i w pracy, jeśli rozstanie z dzieckiem było ciężkie. Dzieci, po wyjściu rodzica uspokajają się bardzo szybko i zaczynają się bawić.

• Pozwól dziecku zabrać do przedszkola ulubioną zabawkę, dzięki której wzrośnie jego poczucie bezpieczeństwa.

• Ubieraj dziecko w wygodne ubranie.

• Nie podejmuj za dziecko decyzji dotyczących jedzenia. Jeśli nie ma alergii na pokarmy, zachęcaj je do ich zjadania. Dzieci często zapominają, że czegoś nie lubią i w towarzystwie rówieśników zjadają wszystko.

• Wspieraj dziecko w samodzielnym radzeniu sobie z czynnościami samoobsługowymi.

Postarajmy się wspólnie, aby pobyt w przedszkolu był jednym z najradośniejszych okresów w życiu dziecka.